سکوتم علامت رضایتم نیست بلکه نشانه ایست از حفظ حریمها در قبال اثبات حقایق.
حال هر فردی رعایت ادب را نمود نبایست که باعث شکست شخصیت وی شد
بلکه با حفظ ادب وانسانیت مسائل پیش وپا افتاده اما به دست خویش سخت گره شده را از هم وانمود.
بهر سو مینگرم نگاهی غربت از خویش مییابم به خود مینگرم جز رعایت اطرافیان نمی یابم .
تا به کی رعایت کردن ودر خود ریختن !حریم خود را در خود حبس کردن ودر قبال لحظه ها متواضع بودن و درک نکردن مقابل به من.
سهم من از زندگی این نیست که برای خواستن ورسیدن تا به این حد منتظر بود.
